Hep ayný yüzler Ve hep ayný sözler Kaçýncý yalan Kaçýncý insanlýk dýþý bu Artýk daha ne kadar Ne derece artacak bu nefret Doðruyu unuttuðum günden beri Kendimi dahi suçluyorum Geceyi uzun zamandýr da sevmiyorum Baþkasýnýn koynunda býraktýðým hayatlar ise Hergün biraz daha yalnýz olduðumu hissettiriyor bana Oysa ki birinci kiþisi iken kalbinin Ýkinci sahsý bile olamayýþ Ýþte bu yüzden Doðrudur kirlendiðinin de bazý kelimelerin Ve gecenin.
Ýmdat Demir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İmdat DEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.