MELANKOLİK SERSERİ
MELANKOLÝK BÝR SERSERÝ
Kel bir Park’ta yeþil parka,soðuk diye sýrtýmdaki
kýrýk dökük tahta masa,sandalyede garip gibi
Þeker kýrýk,bardak küçük,tat vermiyor çay’ýn demi
Masa alçak,tabak naylon,dost sandýðýn insan gibi
Kýrýk dökük bir çerçeve,tuttuðum þu elimdeki
içindeki resmin eski,sen hep gençsin melek gibi
Hazan vurmuþ bedenimi,þu yapraksýz aðaç gibi
Boþ bardaksýn elimdeki,viran olmuþ gönlüm gibi
Halka halka tütüyor bak yanan tütün elimdeki
Duman duman yükselen bulut sensin duvak gibi
Efkar bastý içiyorum,sensiz Erkan çocuk gibi
Çayla sarhoþ oluyorum,sanma alkol elimdeki
Yanýmda sen ruhumda sen,yalnýz sensin beynimdeki
Melankolik bir serseri,yarattýðýn bu bendeki
Sesin gelir yanký gibi,aynadasýn karþýmdaki
Son sözlerin bir ok gibi,yaraladý þu kalbimi
Býrakýp gitsende beni,unutur mu gönlüm seni?
Ne çare ki uzaktasýn,huzurumdun mazimdeki
28.05.2015 Erkan Kadýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.