OLMAZ DEME
Geçtiðin yol efkârlanýr, köþelerde izin olur.
Güneþ söner, ay darlanýr, gökyüzünde sözün olur.
Ýncitmeden git yollarý, soldurma sakýn gülleri,
Girdiðin o gönülleri, senden önce gezen olur.
Sanma aþký bulacaksýn, sanma mesut olacaksýn,
Birgün yalnýz kalacaksýn, bil seni de üzen olur.
Uykunu kâbuslar böler, vicdanýn ölmeyi diler,
Aþk dediðin bir kez güler, unutmasý hazin olur.
Düþünme sen hiç geçmiþi, böyledir dünyanýn iþi,
Devirirken yirmi beþi, bir oðlun bir kýzýn olur.
Yýllar bir bir geçsin anla, bensiz sen bir ‘’hiç’’sin anla!
Piþmanlýðýn gör zamanla, can evinde sýzýn olur.
Mehtap yüzün solar birden, gönlün gamla dolar birden,
Gitsen bile bu þehirden, yüreðinde közün olur.
Közün söner küle döner, baðýn bahçen çöle döner,
Felektedir bütün hüner, sana kalan hüzün olur.
Zaman günü haklýyorken, ecel caný yokluyorken,
Kabir seni bekliyorken, nakdi ömrün hazan olur.
12.06.2015 [€.Y]
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.