Tek Başımayım
Kurduðum düþleri, yakýp da yýktý,
Canýmdan usandým , býktým ben artýk.
En zayýf anýmda, yanýmda yoktu,
Sabýr çizgisinden, çýktým ben artýk.
Arayýp halimi, sormaz oldu yâr,
Sokaktan geçerken, görmez oldu yâr,
Bir selamý dahi, vermez oldu yâr ,
Anladým gönlüne, çoktum ben artýk.
Bu aþktan bir enkaz, kaldý gönlüme,
Hüzün, çile, keder, doldu gönlüme,
Nasýlsa olanlar, oldu gönlüme,
Bütün gemileri, yaktým ben artýk.
Her gün mahallede, ismim anýldý,
Terk edip býrakan, Emre sanýldý,
Günahým alýndý, herkes yanýldý,
Aleme restimi, çektim ben artýk.
Alýþkýn yüreðim, aha eyvaha,
Geceden baþlayýp, sürer sabaha,
Kim bilir neleri, görecem daha,
Bu hayat yolunda, tektim ben artýk.
Sensiz yaþayamam, canýmsýn diyen,
Benim eksik kalan, yanýmsýn diyen
Ölesiye kadar, benimsin diyen,
Tüm yalan sözlere, toktum ben artýk.
Kalp deðil taþ konmuþ, sanki soluna,
Kimi istiyorsa, taksýn koluna,
Bu saatten sonra, herkes yoluna,
Gözümü yükseðe, diktim ben artýk.
Kendimi boþ yere, üzmüþüm meðer,
Sandým ki her aþký, çekmeðe deðer,
Bu masalda galip, ben isem eðer,
Hüzün duvarýný, yýktým ben artýk.
>>> EMRE YILDIZ<<<
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.