oysa karanlýkta paylaþabileceðimiz ne çok yýldýz vardý.. ne sen bu kadar karanlýk olabildin, nede ben seni parlatabilecek kadar aydýnlýk. sorunda bu ya, sen ayýn görünen yüzüydün gözlerimde parýldayan, ben ise ayýn karanlýk yüzü, sonsuzluða uzanan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
cheops Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.