Bir hüzzam yanlýzlýktý
Kýrýverdim yelkeni
Taaa marpucundan
Sonra dökülüverdim
Basamaklardan sessizce
Korkuya kilitlenmiþti
Saçlarýný taradýðým
Gümüþ taraðýn nazenin diþleri
Aðlama diyordu elim
Tenine deðerken/hiç kudurmadan
Sokaklara bakýþýný özlüyordum
Kuðu gibi boynunu sandukalardan çýkarýp
Yalana benziyordu seviþin
Dudak kývrýmlarýnda
Küçücük bir yosma þehvetinde
Endirek ölümdü
Yanlýzlýða vuruþun
Hiç kararmamýþtý lakin
Tekgraf direklerine takýlan hasret tellerin
Söz bittiðinde sen baþlýyordun gülerek
Kýzmalarýnda hýçkýrýklarým saklýydý sanki
Ölüm bu...
Keyif veriyordu
Uzakken sensizlikten
Bir girip bir çýkýyordum
Abaküs hesaplarýna
Ýnliyordun çaresiz
Her gece mýsýr türküsüydü
Püskülünde gelinlik
Smokin kadar siyahtý Aþiyan
Ölüyorum ama aðlayýþým yalandý
Býçaklar kesik bilmecelerin
Son perde finaliydi
Ýnleme sakýn...
Yalnýzca öpüþlere sal beni
Sonra yangýn merdivenlerinden
Uðurlayýver gerçeði
Bir gölcüðe dönüþsün
Gözlerinde ay matemi
Silahlarýn namlusunda bebecikler uyusun
Gitme diyemem sana
Gidiþin o kadar asri ki obalarýmdan
Hakikatýn maviliðine vurma
Yanýlgýmýn yükünü
Silme sakýn
Dolambaçlý yollarda tükenen türkülerimi
Dudaðým kanar yinede
Kan sýzýsý yakar bilirim bohemimi
Cik diyen kuþun nefesi ensende tükeniversin
Bu en çetin bedduamdýr
Ürkmeyesin hiç sakýn
Ada’nýn adýydý
Sevdiðin þarkýnýn Endülüs farikasý
Deneyemem son yolculuðu
Adýn dünyamda mahsur
Ben özleyemem/gelirim peþinden
Acýmadan kendi rehberime hiç mi hiç
Sineme kahreden
Gözlerinde ki o son yakarýþ komikliðinde
Bir eski zaman sýðýnýr
Ýçimdeki konaklarýn hengamesine
Taþ duvarlarda
Kuyu sularý unutulur/göz bebeði ben
Sen diye yanaklarýma
Þarki rahiyalarýn yanlýzlýðý savrulur
Gitme!
Gitme sakýn
Bu gidiþin hoþ deðil
Dinle bu sözümü ki-son sözümdür-
Hiç bir kelimesi boþ deðil
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.