senden önce..
hep aðladýðým bir masalým vardý
annemin dilindeki çekmeceden çýktýðýnda
ürktüðümü anlamasýn diye
gözlerimi kapar uyur gibi yapardým
halbuki þapkadan tavþan çýkan
kent hikayeleriydi hepsi
sanýrým babama olan özlemimle
birþeyleri deðiþtirmeye çalýþtýðým
tel örgülü oyunlar zamanýydý
sýfatsýz, zamirsiz aþklar
siyah önlüklü resmiyette
beslenme aralarýna denk gelirdi
öylesine utangaç
öylesine masumdu ki herþey
büyüdüðümde
tertemiz kalacaðýmý
kirlenmiþ bütün dünyayý
çizgi film kahramanlarýyla
Kýzýlderililere karþý
kurtaracaðýmý sanýrdým
gördüm ki
ne Kýzýlderililer vahþi
nede çizgi film kahramanlarý
gerçekmiþ
yitirdiðim hayaller
daha ilk adýmlarýnda
vurulup öldürüldüðü için
suçlanmasý gereken zaaflarýmla
bir çok kez
yüreðimi aklýma asýp
nefretle intihar ettiðim oldu
hüviyetimde
adýmýn acý
soyadýmýn hayat olduðunu anladýðýmda
herkesin biraz ben
benimde
biraz herkes olduðumu kavradým
ihanet yýðýnlý metropol yaþamlar
birbirini ihbar ederken
kýrsal terkedilmiþlikte
kerpiç duvarlarýn
rutubetli yüzyýllarýna yazýldý düþler
doðduklarý yerde ölenler
önce dövüldü baþtan aþaðý ateþlerle
sonra buz tutmuþ korkulara gömüldü
her biri canlý canlý kültürleriyle
anlamadýðým nedir biliyormusun
kendi üzerindeki
tek damla kana tahammülü olmayanlar
nasýl oldu da
bunca toprak, toprak dolusu kýrmýzýya
böylesine alýþtýlar
ben özleminle adý koyulmamýþ yokluðuna
deli raporlu yalnýzlýklar çoðaltýrken
kalabalýk suskunluklar
dillerini kesip koparmýþlar
bu nasýl ziyanlýk
kabuðu tutmuþ yarayý
hiç tanýmadýðýn bir el
gelip kolayca kaldýrabiliyor
çiçek tozlarý baðlanmýþ bahar
bir huzur zamaný kaybolup
tabiata mahþer mevsimi asýlýyor
bazen kendime acýdýðým bundandýr
bas, bas baðýrýyorum
ama kimlere duyuramýyorum
çözemediðim kadar
anladýklarýmla
anlamsýz hayat
oysa onca gökyüzüm oldu
yaðmurlarým yaðdý
karlarým öldü
çiçeklerim vardý
kurumuþ yapraklarla
bir eylül zamaný
sulara daðýldý
gel görki
hüzün aþka yakýþýyor
aþk insana
insan adamlýða yakýþýyor
adam kadýna
kadýn çocuklara hayat oluyor
çocuklar büyümeden
öldürülüyor
en çokta böyle baþlayan
böyle biten macerasýyla dünya
artýk yaptýðýmýz zulümden ötürü
insanlýðýn köklerinden nefret ediyor
sana kalk gidelim desem
gidecek bir yer yok biliyorum
terlemiþ yapýþ yapýþ cüzdanlar
piramit desenli kaðýtlara kul
mezar taþlarýnda ünvanlar
halbuki hepsi unutulmuþ
secde býkmýþ palyaçolardan
Allah kapamýþ dünyanýn üzerini
papaðan gibi saklanmýþ
sus, pus bütün cihan
senden sonra..
anlýyormusun
öncesi öldü
sonrasý tek senle yeni yaþam
ve üþümüþ gözlerinle baktýðýn
zatürre düþler romatizma aðrýlý
kayýplar kayýp
ölenlerin çoðu kavgayla öldüler
anlýyormusun
tarifini yapamýyorum ya
iþte orada bitiyorum aslýnda
kuþlar yanaðýnda uçarken
kaç kez dudaðýnýn u dönüþünde uyudum
kaç kez kirpiklerinde uyandým
dahasý rüzgarlarýna alýþtým
tabi ezberlemedim seni
mesela sabah kalktýðýmda
günaydýn diyenler herkes
sen kalabalýk bir tekil oldun
göðün sancaðýna ilk çektiðim
senin göz rengine atýf denizdir
beþinci mevsim oldun iþte
yedi iklime sýðmayan vakitte
acýyormuyum
hemde nasýl
bir yara düþün sensizlik irin
kabuk tutsa yine sökülür
olmadýðýn için
yinede
sana çocuklarýn þarkýsýyla geldim
köy yolunda açmýþ nergizle
daðýn kar altýndan açan kýzýyla
öyle ya daðýnýk sevebilir insan
çözümsüz ironiler
kýl payý ölmüþ i mgeler
sahi ömrüme kutsal aþk
senden sonra ölsem gam yerim
ben seninle yaþamý düþlüyorum
ben seninle kavgamý seviyorum
ben seninle sen oluyorum
anlýyormusun
öncesini öldürdüm
düþlerimde anonim sen
arýnmýþ bütün özümle senleyim
...
hadi durma
kýnayý saçlarýnýn avucuna yak
gözlerimin içindeki düðünde karþýlayayým seni
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.