Ben Piyangocu Hikmet Umut Alır Umut Satarım
Ben Piyangocu Hikmet
Umut alýr umut satarým gece gündüz
Umut ekerim yüreklere beyinlere
Kerpiçten sobalý evlere
Zenginler bile uðrar ara sýra yanýma
Umut Taciri diyorlar ya
En çok da o dokunuyor kanýma
Bizimki bir nevi baba mesleði
Tayyare Piyangosu’na kadar gider geçmiþimiz
O da almýþ satmýþ Cumhuriyet’in ilk yýllarýnda...
Arada tutturanlar gelir
Üç beþ kuruþ sýkarlar elime avucuma
Çoðusu da tanýmaz ya da yolunu deðiþtirir
Ortaðý mýyým paranýzýn caným
Beklediðimiz sadece ufak bir gönül alma...
Gündüzleri yayan dolaþýrým Ankara’yý
Kar yaðmur çamur demeden
Satamadým mý biletleri
Bazen kesilirim yemeden içmeden.
Geceleri barlar diskolar mekaným
Denk gelirse kahvelere dalarým
Çoðu zaman sokmazlar içeriye
Giderim iki adým geriye
Geçim derdi naaparsýn...
Ben Piyangocu Hikmet
Umut alýr, umut satarým gece gündüz
Adamý bir gecede yerin dibine batýrýr
Bir gecede göklere çýkartýrým
Umut ekerim tepelere direklere, çocuklara büyüklere
Baþka iþ bilmem yýllardýr...
Gün olur kimseler almaz
Yýl baþlarýnda önemli günlerde
Elimde bir tane bile kalmaz...
Çýkmaz çýkmaz diyenlere tek lafým vardýr
Ýhtimal çok düþük de olsa
Otuz milyonda bir; ya çýkarsa...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.