yokluðunda üþüyorum sensiz
gecelerim ayaz kesiyor
gözyaþlarým donar döner kristale
hasret rüzgarlarý aldý seni benden
þimdi nerdesin
ne kara kýþlar yaþadým bak sensiz
yüreðimi sevdasýna yol yaptýðým yar
uzaðýz ikimiz de birbirimizden
göz görmeyince katlanýyor gönül
seviyorum deme artýk inandýrýcý olmaz
söyle
hangi rüzgar aldý götürdü seni
düþeyim peþine
mutluluða bu kadar yakýnken
sevda türküleri acýtsýn senin de içini
gözlerinden akan her damla yaþ
yanaklarýna süzülürken hatýrlatsýn beni
giderken üstüme basýp da gittin
düþtüðüm yer cehennem çukuruydu
feryatlarýmý duymaz mý kulaklarýn
yandýðýmý görmezden mi gelir gözlerin
acým kat be kat artýyor
vurdum duymazlýðýn karþýsýnda
söyleyecek sözüm de kalmadý
artýk sadece ahuzarým var
nerdesin ey hilal kaþlým
gözlerimi gözlerine yasak ettiðim
bana cenneti vaat edip
ölmeden cehennemi yaþatan sevgili
öyle bir baðladýn ki beni
çözdükçe kör düðüm oluyorum ...
Refik
14 . 06 . 2015
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.