araf
Ardý ardýna peþin sýra savuradurdun kelimeleri.
Nutkum tutulmuþ terkediþine sebepler aramaya çalýþýrken aðzým açýk yok oluþumu izlemeye durdum.
Sen yoktun artýk.
Hiç olmayacaktýn belkide, birdaha.
Ama ben hep burada yaný baþýmda burnumun dibinde, ayaklarýmýn altýnda kalacaktým.
Sýrf sen nefes almýyorsun diye yanýmda,
Bir beden diðer bir bedenin ondan medet ummamasýna küsecekti
Bir beden büyük gelecekti artýk alýþkanlýklar.
Yarým bardak çay içilecekti mesela, kalburüstü sohbetlerde sigara dumanýyla tokalaþarak
Sen geçecektin yine anlamlý anlamsýz tüm hayallerin ortasýndan
Hayallere ambargo koyup gerçeklerde karaborsa olacaktýn.
Yalan olacaktýn öfke nöbetlerimde,
Ýlah olacaktýn en nihayetinde kutsal mabedimde.
Sen beni deðil bedenimi terketmiþ olacaktýn ,almaya üþendiðin bu parçanla yalnýz kaldým ben þimdi
Dört duvar yalnýzlýk deðil bu, öyle amansýz bir çaresizlikte deðil, yokluk bu sadece hemde dibine kadar yokluk.
Senden bir adým sonrasý ile bir adým öncesi arasýnda , arafta , yüzlerce cennete sýrt çevirip sana, cehenneme koþasým var,
Al benden bu son parçaný, yüküm çok aðýr, ezilmiyorum belki sensizlikten ama koþamýyorum da sana.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.