Ben böyle bir köy gördüm Islak çimler topraða çekiyordu rengini Kavruktu güneþe teslim yeþiller Ve ölü kuþlarýn sessizliðine aðlýyordu rüzgar Ne seyyah geçiyordu pusulasýný þaþýrýp Ne de bir kervanýn çan sesleri duyuluyordu.
Anladým ki Ýnsan yok edermiþ insanlýðý Bir kaþýk suda helak eder yaþamý, Göz yaþlarý buz tutmuþ Kanatlarý kangren sayrý bir iklimde Umutlarý kurþuna dizermiþ göz bebeðinden... Bu yüzden baharda da ölürmüþ serçeler Gürültüden saðýr gecelerde.
Dilek USTA Sosyal Medyada Paylaşın:
Dilek USTA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.