ÇEKME HİÇ KAHRINI...
Çekme hiç kahrýný halden bilmezin
Yükünü gönlünden atýver gitsin
Hatýrýný sayma safa gelmezin
Cismini gözünden itiver gitsin
Kendisinden gayrý kul bilmeyeni
Lisanýndan baþka dil bilmeyeni
Ahvali üstüne hal bilmeyeni
Kapýnýn dýþýnda tutuver gitsin
Baþkasýný görüp kuru dal gibi
Kendini överse ipek þal gibi
Pazar tezgahýnda tapon mal gibi
Geçmez üç paraya satýver gitsin
Halinde var ise bin türlü hilaf
Çok konuþup lakin anlamazsa laf
Önüne býrakýp bir demet alaf
Öfkeyle kaþýný çatýver gitsin
Yareninden dönmüþ ise yüzünü
Kaf daðýna dikmiþ ise gözünü
Dersler alýnasý emsal sözünü
Söyleme aymaza yutuver gitsin
Böylesini bela etme baþýna
Gerekmez baharý, kalma kýþýna
Eðer atamazsan çember dýþýna
Sen kendi içinde yitiver gitsin
Kendinde keramet, ziya bulaný
Baþkasýný naçar, garip kýlaný
Kel, fodul hem de ebleh olaný
Yaylada sürüye katýver gitsin
12.06.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.