tek düze oldu hayatým
tadý yok hiçbir þeyin
eskisi gibi deðil
aklým karýþýk duygularým iflas etti
bir yaným sen de kaldý
diðer yaným git diyor
gideceðim tek yer senin kalbindir
o da kapandý yüzüme bak çaresizim
savruluyorum bir yaprak gibi
esen her rüzgarda
arýyorum teselliyi içtiðim kadehlerde
boðazýmda takýlý kalýyor yutkunamýyorum
daðýtmak istiyorum ortalýðý deðilim kendimde
son vermek istiyorum bu çarpýk düzene
yüreðime söz geçiremeyorum
kelimeler dilimde yuvarlanýyor
aklým dur diyor
deðer verme seni üzene
unut gitsin
hani an gelir yalnýz kalmak istersin
çekilirsin köþene kalýrsýn kendinle
söz geçiremezsin yüreðine
sýyrýlmak isterim senli hayallerimden
baþaramam duygularým egemen
karþýmda beliriverir sulietin aniden
gözlerinle esir alýrsýn tutsaðýn olurum
ne baharý bildim seninle
ne de yaþattýn gençliðimi
ömrüm hep kýþ
oysa taparcasýna sevmiþtim seni
denizdeki hýrçýn dalgalar döver kayalýklarý
yüreðimdeki fýrtýna gibi
balýkçý kayýklarý dönüyor bak seferinden
martýlar uçup geçiyor yanýmýzdan
kanatlarýnda sevda türküsü
kýz kulesi beliriyor sisler arasýndan
giden sevgiliye ey sallar gibi
bir su misali akarken kum saati
yaþamla ölüm arasý ince bir çizgidir
mavinin tonlarý döner griye
yaðmur bulutlarý infialde
biten aþkýmýzýn son senfonisidir bu ...
Refik
12 . 06 . 2015
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.