Üşüyorum
Soðuklar buz keser düþüncelerimizde
Güneþte yanýp kavrulan bedenlerimize ithafen.
Mantýksýz geliyor bu sýcakta yanmak
Kýþýný yitirmiþ bir baharýn karþýsýnda dururken
Kaç dereceyi bulursa bulsun termometreler , umurumda mý ki ?
Üþüyorum ben , üþüyorum.
Haziranýn ortasýna daha birkaç gün kalmýþken
Elektrik tellerinde yaþama tutunuyoruz biz
Her an trafonun patlayacaðýný hissedermiþ gibi olarak
Kýsa devre yapmasýndan korkuyoruz hayallerimizin
Üþüyoruz biz üþüyoruz
Hani kýþýn ortasýnda yürüyemezsin ,
Kenarlarýndan sýcak yerlere yanaþarak ilerlersin ya donmaktan korktuðun için.
Ýþte yazýn ortasýnda da yanýp kavrulmayý istemediðimden üþüyorum.
Yalnýzlýða daha birkaç gün kalarak üþüyorum
Zamaným az
Haziranda ölmek zor , biliyorum
Ama öleceðim bir gün , bunu da biliyorum
Tek bilmediðim þey þu ;
Ýnsanýn içi üþürken ölüm onu ýsýtabilir mi ?
Ah . Ýþte bunu bilemiyorum .
Kadri Demir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.