Bazen tesadüf dediklerimiz, hayatýmýzý çok farklý noktalara taþýr. Tam her þey bitti derken, güneþ doðar ansýzýn. Geceyi unutursun bir an da. Gözyaþlarýn utanýr saklandýðý yerden çýkmaya. Bu sefer yine tutunursun hayata. Her þey yeniden baþlamýþ gibi gelir. Sanki bir öncekinden daha iyidir her þey. Her þey deðiþir. Her þey farklýlaþýr. Her þey yok olur ve her þey baþlar. Her þeyin olur, her þeyin sona erer. Artýk senin için her þey var ile yok olur. Çünkü her þey yeniden baþlar…
Gönül kýyýsýna vardýðýnda, kapýyý nasýl çalmasýný bilmeli insan. Ardýnda nelerin beklediðini düþünmeden girmek gerekir o kapýdan. Hayatýn nereye gideceðini sorgulamadan yürümeli. Ýneceðin yeri düþünmeden, sadece sür demeli þoföre. Geride býraktýðýn yaþamýn, geride kaldýðýný bilmeli ve attýðýn her bir adým geriye deðil ileriye gitmeli. Þoföre; gerektiði yerde ‘bas gaza’ gerektiði yerde ise ‘Dur!’ demeli. Gönül Kýyýsýna vardýðýnda, kapýyý çalmasýný iyi bilmelisin. Çünkü her þey yeniden baþlar ve her þey yeni’den biter… Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdulkerim GÜZEL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.