Hüzünler sarmýþ iken, kapkaranlýk tüllerde.
Þafak vakti gündüze döndü senli geceler.
Yeniden diriliþe, köz ararken küllerde
Mutluluðu gönülden sundu senli geceler.
Öyle coþkun bir þey ki, nehir gibi akýþýn
Aklýmý baþtan aldý, âhu ceylan bakýþýn
Hele yok mu aniden, þimþek gibi çakýþýn
Sevdanýn alevinde yandý senli geceler.
Severken bu yüreðim, taþtý, döndü ummana
Çekerim bu sýzýyý, sevdama yana yana
Bundan sonra Yaradan, ömrümü versin sana
Bir okyanus bakýþa kandý senli geceler.
Baharda filiz veren, taze bir gül misali
Naðme naðme þakýyan sevdalý dil misali
Yaraya merhem süren, þifalý el misali
Vuslatýn hayaliyle gündü senli geceler.
Ahmet Moran
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.