YORULDUM
Bilmesinler diyerek gece – gündüz demeden;
Çektiðim acýlarý dindirmekten yoruldum…
Özlemek mühim deðil gelecektir diyerek;
Sýzlayan yüreðimi kandýrmaktan yoruldum…
Zorlamaya gerek yok gözlerinden okunan;
Hicranýn þarkýsýdýr bam telime dokunan;
Ýncinmesin diyerek rüzgârlardan sakýnan;
Dönmeyen þu dünyamý döndürmekten yoruldum…
Sorduðum da yok diyen kapýlarla yarýþan;
Ýhtarýma uymayýp dur sözümle vuruþan;
Yýldýrýmlar düþürüp gölgelere karýþan;
Ýçimdeki yangýný söndürmekten yoruldum…
Kaç mevsimdir uðramaz bahar bahçe yurduma;
Düþürmüþken efkârýn en hasýný ardýma;
Hal bilmez yürekleri keyfe keder sýrtýma;
Yük olmaz diye diye bindirmekten yoruldum…
Bin bahara bedelken efsunlu gülüþleri;
Yok mu hasret sonunda gelirken, gidiþleri;
Dün geceden boðarken hayalleri, düþleri;
Yalnýz yakmaktan deðil yandýrmaktan yoruldum…
Ali ALTINLI – 11/06/2015
Saat: 10:41
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.