GEMLİK

Bir akþamýn yalnýzlýðýnda,
Tersane sýrtlarýndan,
Seyrettim seni.
Sanki,avucumun içindeydin.
O an,sanki deniz,
Senin kollarýnda uyuyordu.
Ya da,
Sen,denizi kollarýna almýþ gibiydin.
Sýra sýra kavaklar,
Serin bir güzellik veriyordu çehrene.
Yüksek binalarýn yoktu,
Büyük kentlerdeki gibi.
Ama,uzun ve serin kavaklarýn vardý.
Yaðmurlu bir Eylül günü,
Dolaþtým ýslak sokaklarýnda.
Ýþte,þu sokakta çocukluðumda,
Az mý,saklambaç oynadým ?
Þu aralýkta,þu arsada,
Az mý,top kovaladým.
Þu sokak,
Ýþte,bizim sokaðýmýz.
Çocukluk yýllarýmýn,cefalý sokaðý.
Ýþte,þu sokak,
Onun sokaðý.
Onu,burada tanýdým,
Burada sevdim,
Ve,bu sokakta,kaybettim onu !
Güzel bir Haziran akþamýnda,
Gurubu seyrettim,
Deniz kenarýnda.
Güneþi,aðýr aðýr,
Yutuyordu,deniz.
Eþsiz ýþýltýlarýyla güneþ,
Dalgalarýn çýrpýntýsýnda,
Sevgiliye kavuþma telaþýnda.
Ciðerlerime doldurdum,
Yosun ve Ýyot kokusunu.
Bastýðým,Midye kabuklarý,
Ve renkli çakýl taþlarý,
Þu kýrýk,ahþap eski iskele.
Balýkçý sandallarý,
Hepsi de tanýyor beni,
Hepsi,aþina.
Kim bilir,kaçýncý geliþim buraya.
Karlý bir akþamda,
Eve dönüyorum,hýzlý adýmlarla.
Hafiften,bir kar yaðýyor,
Çiðil Çiðil,
Ve buz gibi,
Soðuk bir havada.
Saða sola,
Hýzlý adýmlarla koþturan,
Ýnsanlarla dolu kaldýrýmlar.
Bir an önce,evlerine,
Sevdiklerine kavuþma telaþýndalar.
Kimi,eþine çiçek götürüyor,
Kiminin elinde,
Gazete ve Ekmek.
Benimse götürdüðüm,
Yorgun ve hüzünlü bir yürek...


Tuðal KÖSEMEN
Þiirin yazým tarihi; 1968-Gemlik
(Fondaki fotoðraf,1970’ler-Gemlik sahili)





Sosyal Medyada Paylaşın: