Unutmuþ çoktan beni; Sakýz gibi çiðneyip yere atarak, Üstüme basa basa, Ezip geçerek unutmuþ beni... Uzaklardan duydum; Yeni bir yar bulmuþ kendine, Yarattýðý hasarý hiçe sayarak, Kýrýlan kalbin ahýný alarak, Yar bulmuþ... Gider gitmez gönlünü vermiþ; Her tenden tat alarak, En sonunda tadýný aþk sanarak, Gönlünü vermiþ... Anlýyorum; Beni unutmak için çok çaba sarf etmiþ.. Gününü gün edenden ne beklersin ya zaten? Peki ben; Onu unutmak için hiç çaba sarf etmeden, Onurumu,gururumu hiçe sayarak, Her an sevdim. Yar bulmadým onun gibi, Yaradan’a sýðýndým sadece, Ellerimi semaya açarak; Kalbime dua sürerek sýðýndým. Gittiði gibi gönlümü vermedim kimseye, Her tenden tat almaya kalkýþmadým, "Mutlaka döner bana Seversem ona ihanet etmiþ olurum" diye düþünerek; Kimseyi sevmedim,sevemedim. Onun gibi kimsenin duygularýyla oynamaya kalkýþmadým, Ýþte bu yüzden zavallýyým; Ona bu acýyý yaþatmadým,yaþatamadým. Duydunuz iþte dostlar, Kýrýk kalbin yükü aðýr,hikayesi ise aðrýlý.. Gönlüm zaten yanýk, Dokunmayýn kalbime dostlar; Dokunsanýz aðlarým, Dokunsalar aðlarým...
Maide Alpay Sosyal Medyada Paylaşın:
Maide Alpay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.