Bu Benim Eserim

Uçurtmalar baðla pamuk ipliðine,
Kaybolduklarýný göreceksin zora geldiklerinde.
Ve hayatý öðreneceksin,
Keþke hep cahil kalsaydým diyeceksin belki de.
Beyhude çabalarý kendine pusula bileceksin.
Oysa ne çok okuyan ne de çok gezen bilir hayatý.
En çok çeken bilir bu derdi belayý.
Günü geldiðinde öðreneceksin.
Ýçinde biriken piþmanlýklar haddini aþtýðýnda.
Sen dibini görmediðin boþluklarda gezineceksin.
Sonra bir umut bekleyeceksin,
Biri gelip de çýkarsýn diye beni,
Çýrpýndýkça daha bir batacaksýn.
Ne bir gören olacak ne de duyan seni,
Mahþeri yaþayacaksýn evrende.
Sonra en çok korktuðun ölüm gelecek.
Hiç farkýnda olmadan göç edeceksin bu diyardan.
Gitmek istemeyeceksin çünkü yaþayamadýklarýn var.
Ne bir þeyler alabilirsin yanýna,
Ne de bir þeyler toplayabilmiþsindir götürmek için.
Artýk gidecek bir yerin yoktur.
Ve usulca fýsýldayacaksýn boþluða;
‘’Bu benim eserim’’...
Sosyal Medyada Paylaşın: