Özlüyorum... Dýþarda hava soðuk, Lapa lapa kar yaðardý Buðulu cam arkasýndan bakardým Ta uzaklara Kar tanelerinin Süzülüþünü, yere doðru izlerdim Sanki bir tutku Dans edercesine.. Kulaðýma ninni gibi gelirdi Abdest alan babamýn Sac leðene deðen su sesleri Özlüyorum ben annemi.. Annemin o güzel sesini duyardým Gözlerimi açar açmaz Mutluydum Ýçimde umutlarým.. Kar teneleriyle boðuþurdum Ellerim donardý Tutmazcasýna Annem bakardý bana Oðlum! üþürsün derdi Özlüyorum ben annemi... Çorap örerdi Gaz lambasý ýþýnda Yeþil yeþil bakardý Dalardý bazen Taa derinliklere Düþünürdü hep Özlüyorum ben annemi.... Çocuktum Dertten kederden uzak Masum, ürkek Evde bulamazdým bazen Ürperirdi içim Aðlardým anne anne diyee Boðulurcasýna Hýçkýra hýçkýra... Sesini duyardým ta uzaklardan Dünyalar benim olurdu Bir zamanlar benimde Annem vardý...... Sonbahar yeli eserdi Yapraklar dökülürdü Birer birer Bedenden koparcasýna Hüzünle birlikte Kavuþurdu topraða Bir sonbahar günüydü Ýçimde kopup gitti Gitti Ta uzaklara Bir zamanlar Benimde annem vardý...... HAKAN BELLÝ(kanserden vefat eden ennem için)
Sosyal Medyada Paylaşın:
sadewo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.