Zaman’sýz geldi yine sonbahar Bir baþka esiyor artýk rüzgar saçlarýmda Yine daldý gözlerim uzaklara Düþünüyorum yine.. Her zaman ki gibi Korkuyorum Allah’tan Ýçimde sanki bir canavar Beynimi kemiriyor Yine karamsarlýk çöktü yüreðime Bilmiyorum ama neden? Ben ben’ miyim bilmiyorum Bedenim burada Ruhum bulutlarda Pusuya yatmýþ Yalnýzlýklar etrafýmda Bilmiyorum ama neden? Karanlýk ormanlardayým Çam sakýzý topluyorum Sevdiðim için Bazen sadevoda Bazen zeganda Bazen sabuzaradayým Sazgirele çýkýyorum Yürüyürum; pamuk misali Bulutlarýn üzerinde Yolum nereye çýkacak bilmiyorum Mayýnlý tarlalarda geziyorum Belki birine basarým diye Yaþamak istemiyor bedenim Bedenim bana Ben bedenime dargýným Barýþmak istemem artýk Gitmek istiyorum Çýkmak istiyorum Dönüþü olmayan o yolculuða..