Kimbilir belki de uzanmýþsýndýr þimdi boylu boyunca, En sevdiðimden bir gülümseme dudaðýnýn kenarýnda. Belki kahve,belki de demli bir çay ince belli bardaðýnda, Acaba kekik kokusu yayýlýyormudur bakýslarýndan hala..? Yada hangi gözler geziniyordur zihninin koridorlarýnda Ben diyorum; Aklýna geliryormuyum mesela..?
Ah benim bilinmezim,ah benim yetiþemediðim, Buralar ayný geceler yine hicaz makamýnda.. Ben yine ayný ben; dizginsiz,asi atlar koþturan bakýslarýnda... Ah benim sevdasýna sýðamadýðým, Burdan ancak ismine uzatabiliyorum elimi, Her gece yazmaktan býkmadýðým, s e v d a m ý s r a l a r ý n d a....!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yadigar Yeliz Yaman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.