MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

SEN BİLMESEN DE SENİNDİR BU KALP
Gülşah Dağlı

SEN BİLMESEN DE SENİNDİR BU KALP








Daha henüz yaþamadým gözlerindeki kara kýþý
üþümedim gülüþünün dudaðýnýn kenarýna býraktýðý ayazda
bakmadým kirpiðine düþen hiçbir kar tanesine
hiçbiri deðmedi uyurken dudaðýma

duymadým kokunu
hiçbir haline þaþýrmadým daha

Oysa hep titretir adýný dudaklarýmda mýrýldanýþým
içime konuþurum, kesmez
haykýrsam hiçbir cümle dilimi ikna etmez

dizlerimde sana yer açalý hayli zaman olmuþ
yarý ölü halime aldýrmadan seveli çok olmuþ seni

Ne zaman kaçsam herkesten herþeyden
hep geç kalýþýmdýr son halim

Biraz daha çabuk açar içimin kan çiçekleri
ne zaman aðlasam uzun uzadýya
düþlerim sana baðlar beni
hiçbir uyku arýndýramaz senden bana kalaný
hiç bir yastýðýn üstünde kalmaz baþýnýn izi
hiçbir ayna haykýrmaz yüzüme suçumu

Sýzarým kimsesizliðime
Veysel’in yanýk türkülerini iç çekip dinler gibi
sonrasý kocaman derin ve inileten bir sýzý zaten hiç sorma


Oysa daha seni hiç tanýmadým, hiç kokunu duymadým
yastýðýmýn üstüne bir tel saçýn düþmedi
sen eve geç kalmadýn
ben hiç yüzümü asmadým

akþam sofrada bölüþmedik ekmeðin bir kýyýsýný
seninle pay etmedik elmanýn öteki yarýsýný


Uzanamayacaðým kadar yükseðe konmuþ gülüþüm
ve sað yanaðýmýn kenarýnda bir lekedir kederim

Annem ’yaþamak mý’ dediðin de boþ boþ bakardým ya ben
hah iþte! tamda öyle bir yerdeyim þimdi
saçlarýmýn dibine kadar iþlemiþ bu gariplik

bende beyaz gömleðin kalmalý
bir düðmesini hep yalnýþ iliklediðin
özledikçe kaybolmalýyým her dokunuþumda
ensenin deðdiði yerde küçülmeli, ölmeliyim ...

ölsem bile üzülme nedir ki can dediðin

Çok önce
senden çok! çok! çok! önce düþmüþüm gölgenin peþine
kalbimde senden arta kalan çekilmez bir kesik
ayaklarýmda her yaþýmýn dikeni,ruhum uyuþmuþ baþýmda aðrý
ellerim zaten geberik
günler eksik

ben kapýnda yarý ölü yarý aç yarý sen bir kul

tut derdimin bir ucundan ne olur
geleceðim de bekle de , de be !


Sonrasý yok bu halimin, ben bende deðilim bilesin
bilesin yürek sesidir dudaklarýnýn arasýnda harflerini yüzdürdüðün
kaðýttan kayýk deðilim çökeceðim gözyaþýmýn suyuna

Çatýk kaþlarýn izin verse de gülümsesen þimdi çýkýp þu köþeden
ay aydýn bir sabaha uyansa ýslak gözlerim
bir köþesi buruþmuþ sayfalarý çýkarsak ta kendimizden
kalsak baþ baþa
her vakit senindir gönül
her vakit sendedir

SEN BÝLMESEN DE SENÝNDÝR BU KALP
HASTA VE CILIZ
ÝLACI SENDEDÝR !









Gülþah Gayret / Tekirdað




_
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.