Ellerime doðdu bu aþk. Sevda ninnileriyle büyüttüm. Bazen uykusuz gecelerde bekledim baþ ucunda, Kýrpmadan gözlerimi. Bazen yanarken yüreði ateþlerde Gözlerimin yaðmurunda söndürdüm yangýnýný. Býrakmadan ellerini.. Dudak bükmedim zorlu yýllara. Kýrgýnlýklar yaþasam da içimde kimi zaman Kin tutmadým hiç aþkýn haline. Sabrý öðrendim onun büyülü kucaðýnda. Aþk büyürken gözlerimin önünde düþe kalka. Sardým hiç gocunmadan yaralarýný. Ýyileþtirdim avuçlarýmýn sýcaðýnda. sabýr oldu, þefkat oldu güven oldu.. Ve þimdi gökyüzü gibi sonsuzlardayýz, Büyüdükçe yüreðimize sýðmayan aþkýmýz var ya Kocaman bir sevginin yolcusu oldu...
Gülseren MORKAN 06/06/2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülseren Morkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.