SEVEREK YAŞAMAK
SEVEREK YAÞAMAK
Zamanýn hoyratlýðýyla,
sürgün bir seviþmenin ardýndan,
inzivaya çekilen yüreklerimiz suskun.
Sükût etmekte iliklerimiz
sükût ederek tohumlar ekmekte bir mazlum.
Belki yeniden filizlenerek yüreklere düþecek sevdalar,
yeþermeden iklimini yitirmiþ olur kim bilir.
Kimimiz meleði oynarken en büyük þeytanlýklarla,
kimimiz olmaya çalýþýr melek.
Kimileri þeytanla savaþmaktan yorgun düþerken,
kimisi seviþmekte har ateþlerle!
Ya ben, sevdasýna kurban olduðum.
Ya biz mihrine destanlar yazdýðým.
Bilmez misin ki, yüreðim avuçlarýndadýr.
Hissetmez misin nefesim göðsünde?
Seninle öpüþürken bile, zaman mekân dinlemeyen bir sýzý saplanýr yüreðime.
Kulaðýmda hissettiðim nefesin,
yüreðime batan cam kýrýklarý gibi sanki!
Sana öyle, öylesine susamýþlýðým.
Hadi tez ol.
Hadi öp beni.
Hadi doyasýya seviþ benimle.
n’olur hýrçýnlaþ.
Ve hoyratça kullan yaþamý.
Seviþerek al canýmý yavaþ yavaþ
Bak yaklaþmaktadýr ölümün ayak sesleri.
Tutun yaþam dediðin bilinmezliklere.
Bir yaprak misali, savrulup gitme rüzgârlarla.
Vazgeçme yaþamaktan.
Vazgeçme umutlarýndan.
Mutlu olmaksa amacýn;
Ýnadýna sevmek böyle bir þey.
Severek mutlu olmak iþte!
Severek yaþamak budur!
Hadi gel son bir kez daha seviþ benimle…
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.