kelimesi silinmiþ meþkin bahçesi çiçeðine açýlmýþ tuzaklar adýmý yeniden sezebilir sus geldiðimi duymasýn dedi deva bana þarký kýr bilmez saçlarýma asarken
her hecesi hayrattan salýnan alnýma her teli çaput istemez ateþ yuvasý çökmüþ mabedine dilimin geli elimi tutmak için nergiz su dedi
sevgilim rüyam beyazýný gördü ay þemsiyle buluþtu mahcup bir eda adýný göstermedi
sus sus geldiðini duymasýn tuzaklar zarfýn ucu kývrýktý sus sus sus kýpýrdasam þimþek üstüne þimþek boynumun prangasý buluttu
ey dizimi dizine çaðýran baðrýna yelsiz girilemeyen iklimlerim yitip gitti þimdi nasýl bir kýþa tutuldum hangi bahar beni kandýrdý diyebilirim