ŞEREF NE YAPSIN

Efendilik sizlerin olsun sizlere kalsýn, ben bir serseriyim,
Gönlüme aþk düþtüðü vakit, biraz manyak birazda deliyim.
Bana þeytan diyorlar ya, onlar melek mi, nerden bileyim?
Eðer onlar insansa bu alemde, o zaman ben insan da deðilim.

Büyük hesaplarým için haram yemedim, plan yapmadým.
Beþ dakikalýk zevk yapacaðým diye yuva yýkmadým.
Canýmdan can alanlara bile, bir tek kurþun sýkmadým.
Benle güvenip yola çýkan hiç kimseyi yolda satmadým.

Bir garip dünya hep kendine yontarmýþ, ustanýn keseri.
Soruyorum sizlere dostlarým, bu serseri kimin eseri.
Eðer bir meleksen benden uzak dur, þeytansan beri,
Bir de çýkarlarý bittiði zaman görmelisin, o melekleri.

Nurdan yaradýlmýþ deðilim ben, hamurum toprak,
Kendimi bildim bileli kaderim, boþ boþ hayal kurmak.
Herkes söz verir ama, herkesin harcý deðil sözünü tutmak,
Bize ters sevenimiz bizi seviyorken, tutup sýrtýndan vurmak…

Haram lokma yemedim, ölümden korkum yok benim,
Ben yokluða da, varlýða da çok þükür diyenlerdenim.
Mevla’ dan dileðim varsa, el açar dua eder isterim,
Üzerime gelip durma be dünya, kýzarsam çeker giderim…

Þerefsizlik diz boyuysa alemde, söyleyin þeref ne yapsýn?
Canýn yanar ses çýkarmazsýn, derler ki çok korkaksýn.
Eðer karþýlýk verirsen olanlara, o zaman ne kadar tuhafsýn,
Bir baþýna kalmýþ koskoca alemde, Garip Cemo ne yapsýn?

Sosyal Medyada Paylaşın: