Yürümek Aydýnlýk gecelerinde sonbaharýn, Çýðlýklaþan ýssýz sokaklarýn. Bu kadar yakýnken, bu kadar uzak olmak insanlara. Bu kadar kalabalýkken, bu kadar yalnýz olmak kendimle...
Yürümek Mavi, ela, boþ, yabancý gözlerde, Kimsesiz, herkese ait düþüncelerde. Bulmak kendini baþkalarýnda, Bulmak insanlarý kendinde...
Yürümek Kendine doðru, Kendi’sizliðe doðru.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Can Garip Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.