GELAWEJ

Ateþ söndü, külleriyle avunmakta ne?
Battý aðustos güneþi,
Savruldu çýnarýn yapraklarý,
Esti rüzgar,
Getirdi güzü, hüznü...

’Es rüzgar, ama söndürme ateþimi,
Es, ama titretme yapraklarýmý...’

Gözlerin aðustosu olsun,
Güz’ümün, hüznü’mün...
Dilin yakarýþým olsun,
Rüzgara yalvarýþým olsun...

’Es rüzgar, ama savurma küllerimi,
Es, ama koparma yapraklarýmý,
Düþürme onlarý güneþsiz aðustosun karanlýðýna...’
Sosyal Medyada Paylaşın: