Her gün, Baþka,baþka hayatlarý, Vardýr yaþanan, Bu þehrin. Yalnýz kaldýklarýnda yaþadýklarý, Bir de,gecelerinin gerçekleri. Göz yaþlarýna boðulur,özlemleri. Gelir mi ? diye,beklemeleri. Her gece, Yeni hayatlar yazýlýr, Kimsenin bilmediði, Duymadýðý zamanlara. Kimsenin bilmediði, Makamlar yazýlýr, Mahur besteler yapýlýr, Gelecek,yeni zamanlara. Kimse ilgilenmez,yanýndakiyle. Kendi Cehenneminde, Kendi ateþini yakar. Yaþamýn aðýr yükü, Derin çizgiler atmýþ, Hüzünlü,yorgun yüzlerine. Bakýr çalýðý acýlar çöreklenmiþ, Göz çukurlarýna. Derin bakýþlý,mutsuz gözlerine. Yaþamlarýnýn gerçeklerini,örtmek için, Her gün bir baþka, Mutlu maske takar yüzlerine, Bir baþka görünür insanlarý, Bu,þehr-i Ýstanbul’un ...
Tuðal KÖSEMEN-04.06.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
TUĞAL KÖSEMEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.