Senelerce mutluydu bülbül gibi þakýrdý
Boynunda zincir baðlý, demek mümkün mü, kýrdý!
Ak kâðýdýn üstünde þiirlerim haykýrdý
Saklýyordum düþmandan defterime kar düþtü
Suskunluðun dilinden þiire vakar düþtü.
Sükûtun isyanýdýr çýnlayacak elbette
Sýlayý buluyordu yaþýyorken gurbette
Kaybolmaya baþladý hýnçta kinde gýybette
Gök tarlasý aðladý zehirli mantar düþtü
Vakit daha erkendi hakkýna mezar düþtü.
Dileyip yazamamak kalem için kahýrdý
Elbet Mevla’nýn sýrrý metanetti sabýrdý
Hýþýmla esen rüzgâr acýmadan saldýrdý
Kaldýrýma takýldý þair ve yazar düþtü
Kalkamadý yerinden üstüne çýnar düþtü.
Hýçkýrýðý içmiþti kýnadý diye aðyar
Hayalleri gömerek dolaþtý diyar diyar
Özlemlerine koþtu kimse olmasa da yar
Ferahlamak isterken cümlelere nar düþtü
Yazgýsýna belki de kem gözden nazar düþtü.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! SARMAŞIK VEZN-İ AHAR MEHMET’İM