Yusuf gibi, Ali gibi..
Damarýma kendisini zerk eden bir adamýn
Kuyusunda Yusuf gibi inlemekteyim
Dudaðýmýn köþesinde kalakalmýþ zehrinin
Damlasýna müptelayým, delirmekteyim
Gözlerime kendisini resmeden þu adamýn
Nefesinin þarkýsýný dinlemekteyim
Bu adamýn bakýþýný tek bir tutam serpenin
Kapýsýnda Ali gibi beklemekteyim
Ah katilim, caným, cansýzlýðým. adamým
Nefes tuttum, yokluðunu izlemekteyim
Sýr gibi saklýyorum henüz kendimden
Katli vacip fermanýný gizlemekteyim
Yasý dahi tutulmamýþ ölüler gibi
Kefenimi üzerime giyinmekteyim
Mezarým yok, topraðým yok, taþým yok
Üþüyecek kadar canlý kalma lanetindeyim
Hýnca hýnç recmedilmiþ kahpenin
Kaderini omuzumda taþýmaktayým
O ilk taþý ciðerime kendi atmýþ adamýn
Taþlarýný, aný diye saklamaktayým
Parmaklarým teker teker kesilmiþ
Teker teker koparýlmýþ saçlarým
Damar damar soyulmuþ bileklerim
Tek hamlede alýnmadan nefesim
An be an, lime lime can vermekteyim
Katilim, caným, cansýzlýðým, adamým
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.