Yýkýlmýþ bir kent gibiyim bir yaným acýlarýn prensi diðer yaným hüzünlerin kraliçesi.. yeminler olsun ki; ben bu kentte sensiz bir gün bile düþlemedim. bu kentin her bir akþamýný ay ýþýðý gözlerinden seyrederdim, duma gibi daðýlýp giderdi hayallerim sigaramýn izdihamlý zehrinden.. seni özlemek ne güzeldir! Sen gever kokardýn ben kanardým...
Ah güzel gözlüm; yanardým gözlerine bakýnca, saçlarýnýn karasý gönlümün dinmeyen yarasý.. bir görsem seni son kez, yeminler olsun ki; ahkam kesmez sevdamýn aynasý... yokluðun ne kadar da acýtýyor beni, yokluðuna alýþmak ne zor ki; Sen gever kokardýn ben kanardým...
Þarkýlarýn dilinden dinlerdim yüreðinin sesini aþk derdim adýna, yaðmurlu bir geceydi! yere düþen her bir damla kokunu getirirdi bana... tutsak gibi düþerdim gözlerine, candan düþen parça gibi susardým sana.. hep bana yasaktýn, Sen gever kokardýn ben kanardým...
/Þervan Gever
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şervan Gever Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.