istemedim ki
Bu gece kendime söz verdim
Ama yine tutamadým sözümü yazdým bir daha yazdým
Okumayacaðýný bilerek yazdým.
Her küskünlüðüm bir þiir olsun istemedim,
Biliyorum ki sessizliðim en büyük cevaptý sana
Çünkü ben sessiz haykýrýrdým dünyaya
Her zorluða baþkaldýrýr kendi ateþlerim de yanardým .
Ayrýlýktan hiç söz etmedim
Çünkü seninle herþey ömürlük olsun istedim
Her ayrýlýþ cümlene kýzdým, her defasýnda küstüm
Çünkü ben seni kaybetmek istemedim.
Oysa bu satýrlarda seni , sevgimi ,mutluluðumu anlatmak isterdim
Sana olan hasretim tavan yaptýðýnda yanýnda olmak isterdim
Rüyalarda gördüðüm seni hayatýma katmak istedim
Hakkým yokken sevdim belki seni
Yüreðe söz geçmiyor bilirsin deðil mi ?
Bak yorgun bedenim sensiz derbeder un ufak olmuþ yýkýlmýþ düþler
oysa ben seni düþlerde sevdim bir masal gibi .
Hani birbirimizi üzmek için deðil mutlu olmak için vardýk
Neden ama neden þimdi mutsuzum ?
Yine resmin karþýmda o bana bakýyor ben ona
Seni sana þikayet ediyorum biliyor musun ?
Anlamýyor diyorum o beni hiç anlamýyor
Belki de suçlu benim diyorum sonra
Sevince hayatý zehir ediyorum
Bünye alýþýk deðil tabi sevilmeye sevmeye mutluluða
Devamý geliyor sonra bir kelime bir cümle bir kelime daha
Derken dökülüyor gözümden yaþlar damla damla titriyor ellerim
Kýrgýn sensiz bedenim
Ýnan öyle yorgunum ki !!
Herþeyi uçta yaþýyorum iþte
Sevmeyi de mutluluðumu da hüznümü de senide ...
Iþýl YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.