Üfle Işıltından

Mat duvarlar arasýnda yüzüne kýzgýn bir kadýn,
Bir yaným kör edilmiþ, bir yanýný görememiþ bir yarým..
Dudaðýnýn köþesinde tohumlanan bir tadýn,
Týlsýmýna ereceðim hiç gelmemiþ bir yarýn..
Gel bir kere ýþýltýndan üfle ruhuma..

Bir þehir ötesine sýðmýyorum yerim dar..
Ötelerde deðilim bir adýmlýk yolun var ?
Birle ikim arasýnda milyonlarca zarým var !
Bekliyorum ben biterken baþladýðýn sýnýrda,
Gel bir gece ýþýltýndan üfle ruhuma..

Tozlu yollar, boþluklar, karanlýklar, yokluklar,
Tüm iþkence odalarým, bütün çýðlýklar..
Üflediðin sura ile yerin dibine batar..
Dirilirim bir zamanlar gömüldüðüm batakta,
Gel bir kere ýþýltýndan üfle ruhuma...

Nazarýnla nakþettiðin demir bir gerdanlýðým,
Ve tavýnda bakýþýnýn dövülerek olduðum,
Ah yüzündür sadece içersine sýðdýðým,
Sadece ve sadece yüzündür göründüðüm..
Gel bir kere ýþýltýndan üfle ruhuma..
Sosyal Medyada Paylaşın: