Kim bilir, kaç yalnýz gecede.. Ne..umutsuzluklar yaþadým. Ben bu þehirde... Mekaným oldu bazen, Sabahçý kahveleri Üþümedim hiç, desem Yalan olur. Bir paltom vardý. Düðmeleri farklý, Ve...lacivert kazak Ayaz gecelerin Çýkmaz sokaðýnda, Ev sahibine görünmeden, Bodrum kattaki eve girerdim. Sessizce ve sýzarak. Kim bilir, Ne umutsuzluklar yaþadým. Kaç yalnýz gecede seni düþledim. Bir umut bile diyemedim. Söyleyemedim. Unut dedim... Unut gitsin...! Kim bilir kaç yalnýz gecede, Bin defa haykýrdým. O seni unuttu. Sende unut gitsin. Unut’da bitsin.
Recep KESKÝN- ADANA
Sosyal Medyada Paylaşın:
rekeskin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.