Adý Bahardý..
Yitik umutlarýnýn azap rüzgarý gibi..
Hüzün saklardý kahve gözlerinde.
Ýncinmiþ yüreðinin, suskun yollarýnda..
Bir nebze þefkat arýyordu kim bilir...
Belli ki kaderini yazmýþ,
Kalemin ucuna akýtýyordu gözyaþlarýný.
Bir çiçeðin daha açmamýþ tomurcuðunun
Kurumuþ dalýydý.
Adý Bahardý..
Bir papatyanýn gizeminde düþlediði
Sevdasýný..
Hüzün ile harmanlamýþtý yüreðinde..
Ilýk yaz gecelerinin yýldýzlarýnda
Arardý hayatýnýn aþkýný..
Ýçinde kopan fýrtýnayý hep orada
Saklardý...
Adý Bahardý.
Umudu idi onu yaþama baðlayan,
Hayatýn tüm renklerini sever,
Ama ; Mavide kalýrdý gözleri...
Özgürlüktü mavi onun için,
Düþlerinin denizi...
Ýsyanýnýn gökyüzüydü.
Sitemleri hep beyazdý,saftý.
Derdini içine atar, sol yanýna saklar,
Hayallerini rüzgara býrakýrdý.
Adý Bahardý.
Recep Keskin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.