yýllardýr yokluðuna hasret yaðmurlarda yýkanýr yüreðim izin çýkmasýn diye.
ellerimde kaybolan gençliðin küf kokusu burnum kanýksamýþ hayatýn dayattýðýný koklamaya hele falcýlar onlara küseli uzun zaman oldu ki onlar onlar deðil miydi ’’bana yazgýlý’’ olduðun masalýna inandýran haklbuki falcýlara inanmazdým bilirsin ama inanmak içimde ki umutsuzluða yeni bir mavi elbise giydirmeye benziyordu gökkuþaðý sol yanýmda doðuyor ve ben seni daha bir seviyordum sevdana kesik yüreðim kaným aktýkça yüzünün nur/unda yýkanýrdý gusuldu seni sevmek temizdim tepeden týrnaða öncekiler tövbe.
gelmediðin her gece var ya gözlerimde bitimsiz bir yalnýzlýðýn tavan yaptýðý anlar ah ne çok acýtýrdý seven yanýmý nasýl da çocuk gibi dizlerimi karnýma çekip kör karanlýða dikerdim gözlerimi pencereme vuran ay/ýn þavkýna kin dolu gözlerle bakar perdeleri örterdim suratýna.
kapýma gelen bohçacý kadýn serme allý pullu çeyizleri benim hiç zigon sehpam olmayacak ya da üstünde dantellerin asýldýðý bir konsolum annem vazgeçti ’’evlen’’ demekten çeyiz sandýðýmý tavan arasýna kaldýrdý antika olur artýk deðersiz görünse de belki zaman sonra artar ederim zaten hangi þair yürek, ölmeden deðer gördü ki.
perdeler vurur günün suratýna açýlmayan her güne küser tüllerin güpürleri hercai yüreðe alýþkýn ne kadar duvar varsa bir bir düþer üzerime bebeðim hani bir kolu kopuk saçlarý yoluk, at dediðinde surat asýp ’’kýyamam hatýrasý var’’ demiþtim ya attým onu da seni anýmsatan ne varsa attým bir sen atýlmýyorsun içimden neden?
çarmýha gerili düþlerim sebepsiz yaðmazmýþ yaðmurlar ýslandýkça çýrýlçýplak duygularým akarým sana kan olurum damarlarýnda dolaþan eski bir hastalýk bu bakarsýn sana da bulaþýr.
uðruna kestiðim her duygu kumaþýmýn üstü karanlýk terzi söküðünü dikemez derler dikiþ tutmuyor sol/um özlemin kollarý olsaydý sarardý sýkýca seni eðer bir araya gelmezsek biliyorum ki hem sana hem bana günah.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.