Dokundukça kalemim þu hýrçýn satýrlara Çoðalýyor içimde yerini kaybetmiþ acýlar Yazarsam dile gelecek sanki sayfalar Þaþýracak yolunu, buz kesmiþ bulutlar
Mevsimler bir baþka yabancýlýða bürünmüþ Çiçeklerin kokusu bir rolü yansýtýyor gibi Gözlerim, ellerim hissizce dokunuyor güneþe Gölgesini bulamamýþ sevdalar acýtýyor
Ölüm kokuyor toprak Þehadeti suluyor çeþmeler Bir cemre gibi düþüyor sükût Bir kuþ gibi uçuyor çýðlýk
Islak betonlar sýrlarýný saklýyor gözlerimin Heybem bir dolu imtihanlar taþýrýyor Þimdi bir avuç dua yükledim bulutlara Sulandý bir avuç toprak gözyaþlarýyla. ..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kübra ERGÜR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.