KAVANOZDAKİ KADIN

Mührümü bastýðým ,
Sayýsýný unuttuðum ,
Gecelerden birisindeyim .

Milyonlarca insanýn içinde ;
Kaybedilmiþ benlikler ,
Sonsuzluk yolunda amaçsýzlýk gibidir .
Alabora olmuþ tekne gibi ,
Savrulurken kendi fýrtýnamda
Tükenmiþlik miydi yansýyan aynalara ?

Yalnýzlýk yine hakim dudaklarýma ,
Konuþamazken ,
Anlatamazken ,
Baðýrtýnýn faili benken aslýnda ,
Ciðerlerini yýrtarcasýna susmaktýr yalnýzlýk.

Býrakýn düþlerimi ,
Ak güvercinler takla atsýn gökyüzünde.
Kýrk ikindi yaðmurlarýndan sonra çýkan gökkuþaðýnýn altýnda ,
Ben ,
Baþýmda gezdirdiðim bulutlarý ,
Bir damla suya dönüþtürememiþken ;
Býrakýn ben kirleneyim ,
Siz temiz kalýn !

Ürkekliðim ,
Sessizliðim ,
Çaresizliðimle .

Bir kalem , bir de kâðýt ,
Kelimeler rüzgâr gibi savrulurken ,
Tutamazsam ,
Yazamazsam ,
Uçup gidecekler .
Gitmeyin !

Mahþeri yaþatan yüreklerinize ,
Haram olsun bütün yazdýklarým !

Þimdi gidiyorum ,
Volkan baðrýndan ,
Baðýra baðýra ;
Sukûtu bulmak için .


ÞÝÝR : DÝLEK ÞAFAK
Sosyal Medyada Paylaşın: