aynanýn arkasýnda topraða benzeyen yüzüm ellerim ayaklarým sonumun habercisi, sanki bu davete icabet etmeyecek gibi elim çiçeksiz geri geri yürüyor ayaklarým giderayak, isteksiz
aydan yýldýzdan mahrum karanlýða esir olan duygular yuvasýz kuþlar yaðmur yaðarken kuruyan otlar derdiniz beni aldý tasanýz bana kaldý haberiniz var mý?
tomurcukta bir aðacýn düðünü, bahar hazanýn sarý renginde ölümü tadar gül kurusunda dünü arayan bülbül sahi bülbülün kalbi ne kadar
mevsimlerden ödünç aldýðým renkler birer birer solar gökkuþaðý doðmayacaktýr bir daha çünkü kapýda biri var gelen, ölümün habercisi deðil mi? iþte geldi buldu kader kimse yok denilebilir mi?
Arap Kurt
Sosyal Medyada Paylaşın:
Arap Kurt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.