HEPSİ YAVRULAR İÇİN DEĞİL Mİ

yeterince sevgim yok en küçüðünden en büyüðüne kadar uzanýr aþk yollarý
kim bilir hangi saatlerini boþa harcarlar
çýlgýnlýk mý dünyanýn acýmasýzlýðý
sahillerinde avunur sevda tutkunlarý
aþk yetmiyor sadece yaþamakla
oysa hayat son piþmanlýðýný oynar
mutluluk sanýrlar aslýnda beyhude geçen o zamanlarýna
týpký vurgun yemiþ gibidirler
sýhhat çamurlarýna batar çýkamazlar
çaresizlikleri boynunda kolye olur dolanýr

þimdi þuradan bakacaksýn
güzel bir þehre kuþ bakýþý
ineceksin hayallerine sapkýnca
tatlý bir kavis çizeceksin hayata
kartal bakýþlarýnla bir dem vurarak
titrek çenemin müzikal sessizliðinde

kim ne yaparsa yapsýn
derinliðine ineceksin þehrin bulutlar üzerinden
sis konmuþ daðlarýn eteklerine
temiz duygularýnla umudu bulmak için
þehir çocuðunun rahatlýðýnda
sokaklarýnda her zaman bir nasip vardýr
sen de kýrýlganlýðýnla alýp götüreceksin
hangi sokaðýna baksan maðdurlarý oynar aç kurtlar

gelecekten umudum yok neye ihtiyaç yok ki
yaþamak için yettiðime inanmak isterdim
ufkunda yorgun kuþlarýn bakýþý açýsýndan
haykýrýþlarý duyar gibiyim
havalanmak gerek bir leyleðin edasýyla yavaþça
elde ne var ne yoksa
çalýþtýðýn, bu çabalarýnla
hepsi yavrular için deðil mi

Behçet Bük 857/31.5.2015

Sosyal Medyada Paylaşın: