Üzme kendini gönlüm üzme al, sil dökülen gözyaþlarýný gönlüm al sil bizden kaçýyor, arayýp, sormuyor diye üzme kendini unutmaz bizi vardýr elbet bir sebebi tamam bekleyelim gönlüm sevdamýzýn gelip geçici bir heves olmadýðýný bir macera olmadýðýný anlayana dek bekleyelim aþýðýz diye þaþkýn þaþkýn dolaþmayalým dünyayý dünya oyunlarýna kanmayalým ben sana söylemiþtim gönlüm o bizim içimizde, canýmýzda, ruhumuzda bir ümitle o vardýr diye yolun sonunda baþka bir yerde aramayalým bekleyelim edebimizle tut sevdamýzýn eteðinden sýký sýký sýmsýký tut düþürmeyelim sevdamýzý yere ayaklar altýnda çiðnetmeyelim periþan etmeyelim gel tut elimi gönlüm, tut gönlümüzü almak istemiyorsa biz onun istediði gibi olmamýþýzdýr daha öfkelendirmeyelim boþyere hayalleriyle býrakalým baþbaþa bak tam yedi gün oldu yeterince döktük içimizi edebiyat defterine artýk tutalým dilimizi susalým yine kalk gönlüm hadi hadi yine gidip büyütelim sevdamýzý bak söz veriyorum sana belki çaðýrýr bizi özlediðinde ünler içimize ben yine getiririm seni söz yine anlatýrsýn burada sevdamýzý sen hiç üzülme gönlüm sil gözyaþlarýný sakýn kýrýlýp, gücenme Onuda üzme gönlüm
bak yarýn kandil yeniden bir hayat yeniden bir nefes için yeniden bir yaþam için daha önce yaptýðýmýz gibi hasta yataklarýnda karanlýk odalarda þifa bekleyenler için hasta yakýnlarýna sabýr için bizim gibi kara sevda çekenler için çocuklarýn bisikletlerine baðlayalým torba torba erikleri daðýtalým gönlüm daðýtalým
sonra gidelim denizlere tuz basalým sevdamýzýn üzerine kokmasýn diye
sonra sonra gidelim daðlara kuþlar, kuzular, aðaçlar tüm orman özlemiþtir bizi dayayalým sýrtýmýzý yosun tutmuþ sert kayalara anlatalým yeniden tüm olan biteni
hadi kalk gönlüm tut elimi gidelim sýký sýký tut sevdamýzýn eteðini býrakma hiç yere býrakma hiç yere aferin iþte böyle ümitle ümitle her zaman gülümse...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Lütfiye Çanacık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.