Bak ömrümüz yaprak dökümünde kuruyor umutlarýmýz bir bir Ya beni de götür olduðun o yere ya sen de kal yaný baþýmda sensiz hiç yaþayasým yok Sende kaldým, bilesin ...
.../
Büyüyor içimde bu derin hicran Hayalin aklýmý çalýyor her an Yavaným, ýssýzým, yalnýzým, inan! Aþkýndan sel oldum taþtým sensizken
Gözlerimin yaþý haþlýyor beni Özlemin durmuyor, taþlýyor beni Hayat çile çile iþliyor beni Yastýðýn üstünde yaþtým sensizken
Bedenim usandý, varlýðým hasta Seni anlatýyor her yanýk beste Heyecan basýyor en ufak seste Çýkmaz sokaklara koþtum sensizken
Kadehler boþaldý gözlerim doldu Sevdiðim gurbetin elinde kaldý Islak iki gözüm yollara daldý Acýtan düþlere düþtüm sensizken
Kader tezgâhýnda oldum da ziyan Bahtýmdý sana da, bana da kýyan Ayrýlýk kalbimi kemiren çýyan Kendi mezarýmý eþtim sensizken
Gülþah Gayret / Tekirdað
_
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşah Dağlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.