BU TAKVİM-İ ZAMANDA

Köprülerin altýndan akan,
Bulanýk nehirler gibi,
Bilinmez yazgýlarla,
Bilinmezlere,akýp gidiyor,
Örselenmiþ hayatlar.
Varsayým’larýmýzýn ve
Acaba’larýmýzýn,
Geri dönülmez,
Çýkmaz sokaklarýnda,
Geçmiþin anýlarýna,
Aðýtlar yakmakta,
Yangýn yeri ruhumuz,
Ve yüreklerimiz.
Ait deðilmiþiz gibi hiçbirimiz,
Sanki,bu takvim-i zamana.
Hani,nerede kaldý,
O romantizm,
O,utangaç bakýþlar.
O,safiyet’li duygular.
Ýçten,yürekten,
Sessiz ve dilsiz sevmeler.
Belki gelir diye,
Ýç ürpertili,yol gözlemeler.
Kuþun kanadýndan,haber ummalar.
Umutlarla dolu,
Gelmeyen beklemeler.
Yazýlan,özlem yüklü,
Hasret kokulu mektuplar.
Mektuplarýn içinde,
Kurutulmuþ,güller çiçekler.
Sevgiliye yazýlan,
Özlem dolu,
Hasretli cümleler,þiirler.
Oysa; þimdi,
Bu takvim-i zamanda,
Beþ para etmez yaþamda,
Ve günden güne,çýkarcý hayatlarda.
Ne sevda tutkusu kaldý,
Ne de,güvenilir aþk,insanlarda.
Ne gidenler beklenir oldu,
Belki,döner diye.
Ne de,kýymet bilinir oldu,sevgiye.
Ters yüz edilmiþ ömürler,
Ýnsanca,sevmekten ýrak.
Arsýzlýk,utanmazlýk,
Edepsizlik,hayasýzlýk,
Hayatlarýn ortasýndan geçen,
Koskoca bir ýrmak.
Yalansýz riyasýz düzensiz,
Yazgýlar bile insandan,kalemden uzak.

Tuðal KÖSEMEN
Sosyal Medyada Paylaşın: