ŞİMDİ EKMEĞİMİZİN İÇİN DE ARTIK KANIN ....

Yazgýsý cehaletle çizilmiþ hüznün, en karanlýk töresidir ’berdel’......



Kýzýl bir gece
Gece de hüzün
Hüzünler için de,gülistan.
On iki yaþýn da,küçük masum bir gül kurusu,
Ezik yanlýþlarýn dudaklarýnda ki hazin türkü,
Sarmaþýklara dolanmýþ bir dolunay,
Soytarýlara direnen inançlý/inatçý bir sýrça !
Kapýnýn eþiðine koyup küflü yalnýzlýklarýný
Bilmeden, mutluluðun tadýný anlayamadan
Kaderine yürüdü, yol tozlu bir sýrattý ....



Hayat dediðin, onurlu bir yaþamýn
Sýzlayan kalp aðrýsý deðilmiydi zaten
Çocuk yüreðinin zamansýz zemherisi
Vurdu kimsesiz kaygýlarýnýn kuytularýný
Kanayan avuçlarýnýn çýðlýðýný duymadý kimse,
Ve anasýnýn en masum içli ninnileri çýnladý kulaklarýn da...



Hasat mevsimin de budanan,
Mülteci gençliðinin dudaklarýna
Duru bir öpüþ sürdü gizlice.
Dilin de,aðrý kesici sözcükler biçimlenirken,
Hüznünün eteklerin de bahar gelmiþti çoktan
Aksak ve tökezlemiþ bir berdelle baþý dardaydý ve
Gelmekle yine geç kalmýþtý,urbasý yýrtýk umut
Þimdi çýplak gerçeklere düþüyordu küskün merhabalar...




Uyuyan yalnýzlýklar gece voltasýndaydý
Yürek acýlarý,en koyu düþünceleriyle.
Sabýrsýz ayetler biriktiriyordu kýrýlmýþ yenilgilere
Diline dolanýrken, umarsýz plansýz bir hayat
Ardýn da saðanak yaðmurlar býrakan bir hiçlikti.....



Soysuz bir hengâme de,kar da üþüdü çiçek.
Sessizliðin özlemli tuzaklarýn da, þiir üþüdü.
Aklýný yitirmiþ çocuk hayallerini sobelerken
Körkütük yarýnlarýn iliklerine kadar tel örgüler çevrildi.
Düþler tezgâhý kurulurken, saçlarýnýn mevsimine
Koynu boþ hayaller, mavi gözlerinin göðüne saklandý
Kanamalý korkulara siper etti yüreðini.
Ýkindi güneþi,köyünün ýrmaðýnda yýkanýrken
Sýrça bir yürekle yattýðý zulalar da yakaladý ölüm,
Manolya perçemli Iþýklar yaðdý uykusuz acýlarýna....




Korkularýna sarýlýyor ve
Sabýrsýz bekleyiþler sürüyordu,
Cýlýz ihtimallerle beslediði umutlarýna.
Ne zamandýr,
Günlüklerin heybesi hüzzam acýlara gebeydi
Patavatsýz buruk cümleler düþüyordu güncesine
Yüreði buruk þarkýlar besteliyordu küçük kýnalý ellerine
Dalýp , dalýp gittiði hüznünün avuçlarýna
Dilini bilmediði göçebe kuþlar tünüyordu
Þimdi düþlerinin sancýsý silkelerken efkârýný
Kasvetli, vakitsiz hasatlar kuþattý hayatýný
Kurþuna dizdiler bedenine sahip çýkanlar
Þimdi bu toprak mý saklayacak senin suçsuz bedenini ?




Baðýþla bizi tanrým,rehin kaldýk duldasýz gecelere
Daðlarýn göçünde hýçkýrýklý bir özlem kaldý geriye
Kurtlar sofrasýn da bölük, bölük payladýlar canýný
Düþsel çýðlýklarýyla, bir hiçe berdel edildi bu deli yürek
Topraðýmýn asi büyüsü gülüm, baharlar beklesin hicranýný,
Kimbilir ,günün birin de yeniden/yine gelirsin,
Ve kimbilir,medeniyet yeniden dirilir,
Þimdi ekmeðimizin içinde artýk kanýn,
Bu kadar mý deðersizdi senin o güzel, mahsun canýn..?



peri feride ÖZBÝLGE

01.06.2012


Sosyal Medyada Paylaşın: