yanýbaþýmda çýplak aðaçlar yeþilden kalma kuru bir denize giriyor nemli tenlerinde sürtük bir leke çýkmýyor sararmýþ karasý suyunda armýþ yarasý huyunda
giysisi ölü bir toprak oldu giydiði yaprak toprakta öldü ve gömüldü
birinci yaþýna basan aðaç doðayý sevdi seveli bu kadar çýplak ve yalnýz deðildi üþüyen tenini saran gece bu kadar sýcak ve arsýz deðildi
buðulu bir düþ penceresinden baktým güze kendimi üze üze
her yerde her ne varsa herþey çýplaktý týpký ben gibiydi güz
Sosyal Medyada Paylaşın:
melis aydın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.