KEDER DAĞI
Yapýþ yapýþ yaðmurlar güneþsiz günler
Of of of ard arda yýðýnlarca hüzünler...
Yazým benim sabrýmý çilelerle mi dener denetler
Olsun be dünya han ben yolcu bir gün nasýl olsa
giderim gider.
Ardýma baktým da þöyle tüm sýnavlarda iyiydim
Yeþili sevdim hep de yeþil elbise giydim...
Dedim canana sen niye baþka yöne seyirdin?
Dediðini demiyeyim ama dedim gözüme girdin.
Merak iyi deðildir kardeþ insanýn yüreðini oyar
Boþ þeyleri kendine dert etme bak canýna tam ayar
Onu say sen göreceksin o da seni sayar...
Dertleri keyif edinmekte hiç yok ki yarar.
Kara kara bulutlar günler geceler hep kara...
Ben uzaklaþmak isterken onlar bana dört nala...
Koþmaktalar bu da ne ki þaþtým kaldým ne ola?
Gözüme girdin dediðim bile yoldan saptý,hayda!
Selam olsun yeþil baða mor üzüme bencileyin
Özlem rüzgarý kokularýna sevgilerin rengine
Of of of insan oðlu denk geliverse dengi dengine
Doyulur mu ola bu hayatýn bal tadýna þevkine?
Elim kolum yana düþtü dilim der oldu ahvali
Oysa dirhem ile aðzýmdan düþer idi laf hali
Dert kiþiyi söyletir imiþ yeter artýk kafi!
Bir keder daðýnýn yýkýlmasý zordur arkadaþ,inan ki.
29.02.2008.Ýzmir.
Müfide Decdeli.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.