ZÜLEYHA

Aþk yakar dediler, ben üþüyorum sevdiðim,
Daðlarýma kar yaðsa kürür müyüm Züleyha?
Sýký tut can özümden düþüyorum sevdiðim,
Bu mirasýný yerde sürür müyüm Züleyha?

Züleyha bu þiirle bir destan eklesem.
Aþkýmýzýn niþaný tam dört mýsra yüklesem.
Girsem kara topraða asýrlarca beklesem.
Sen gelmeden yanýma çürürmüyüm Züleyha?

Beklediðim sabahlar sanki bir asýr gibi,
Yusuf’a zuhur etmiþ koca bir Mýsýr gibi,
Keremin daðlarýnda baðlý bir esir gibi,
Ben sensiz bu yollarda yürür müyüm Züleyha?

Kazýklardan çakýlmýþ daðlar gibi durarak,
Rüzgârdan balta olup þimþik gibi vurarak,
Semazen bulutlardan küçük bir dam kurarak,
Sen olmadan içinde durur muyum Züleyha?

Ey zafiran çiçeðim, mehtabýn ardýndayým,
O yüreðine batan dikenin farkýndayým,
Ben tahtýrevanýnýn nilüfer arkýndayým,
Kar olsam tepelerden erir miyim Züleyha?

Ne Leyla ne Zühre’sin aþklarýn gülüsün sen,
Gülüþün lale gibi goncanýn tülüsün sen,
Yüreðin miski amber aþklarýn gölüsün sen,
Aþk narýna yanmasam arar mýyým Züleyha?

Hani göz yaþým varya yapýþmýþta derimde,
Seni geldi dediler duramadým yerimde,
Ya ölür ya yaþarým Kadir Mevla’m Kerim’de,
Ölmeden son bir defa görür müyüm Züleyha?




Harun Yýldýrým

Sosyal Medyada Paylaşın: